collage
Ons reislustiges het mos ‘n passie wat iewers ‘n begin gehad het , maar seker nooit ‘n einde sal bereik nie... As mens eers begin reis-gesels, kan jy jouself nie keer nie, of jy sit maar weer en dagdroom met ‘n atlas of album oop op jou skoot!
Dan kry ek vonkies van herinnering wat my alles weer opnuut sintuiglik laat ervaar - ek sien, hoor, ruik, proe en voel álles asof dit gister gebeur het:
Voor my geestesoog sien ek weer ’n lap geel sonneblom op ‘n Van Gogh-landskap in Provence, ‘n witgekalkte Griekse huisie met blou vensterluike en ’n skaduryke wingerdprieel....
Ek staan weer in die mis hoog op ‘n Switserse sneuebedekte bergpiek en aan die voet van die Christus-beeld Funchal lig ek my arms ook omhoog…….
Ek hoor die véraf geklingel van koeiklokke op ‘n Switserse weiland, die trompet–eggo oor die water van die kalm Königsee….
Kan mens regtig herinnering ruik? Ek dra ewig saam met my die geur van vars dou op ’n Europese lenteveld, varsgemaalde wakkermaak- koffie by ’n kafee in Wene….
Met toe oë proe ek weer ‘n soet-deurweekte Griekse heuninggebak, ‘n glasie versterkende bloubessiesap in ysige Noorweë….
In my gedagte streel ek oor die koel marmer uit die meesterhand van Michelangelo en ek pluk aan die stringe van die Griekse bouzouki….
Dikwels vra reisvriende my watter reisbestemmings vir my besonder spesiaal was , waarheen sou ek weer wil teruggaan, wat sou ek aanbeveel, of weglaat uit ‘n reisplan.
As ek nou in retrospek ‘n collage kon saamstel van besondere plekke in Europa waar ek al spore getrap het, sou ek die bestemmings hieronder uitsonder as “moet-sien” , of herbesoek-plekke .
Santorini:
My eerste keuse is die unieke eiland Santorini in die suidelike Egeïese See wat per veerboot bereik kan word vanaf Pireaus en ander omringende eilande.
Die hoofdorp, Thira, lê soos uitgestrooide stukkies nougat hoog bo-op die rand van die halfmaankrater van ‘n uitgewerkte vulkaan. Afhangende van hoe haastig jy is, kan hierdie kruinstad per donkie langs 'n steil kronkelpad, per bus, of per kranshysbak bereik word.
Die dorpie met witgekalkte huise, smal gange, kerkies, poorte, kloktorings met blou koepels, kyk uit oor 'n stil, diepblou see waar skepe daar ver onder dobber op 'n goud-verglansde see . Die uitsig oor die see is veral teen sonsondergang asemrowend – ‘n onbeskryflike emosionele ervaring. Teen skemer as die aandklokke begin beier, word liggies een na die ander aangeskakel en Thira word omskep in 'n glinsterende tiara-kroon.
Meteora:
Een van die mees indrukwekkende vestings wat ek nog ooit besoek het, is in die noordelike binneland van Griekeland en bereikbaar per bus of trein van Athene. Hier sien jy die geweldige hoë rotspilare van Meteora , waarop vroeë Bisantynse monnike hoogliggende kruin-kloosters gebou het, soos die Grand Meteoron, Varlaam en Roussannou.
Honderde steil trappies lei boontoe na kloosterkamers en museums met allerlei relikwieë. Mens kry sommer hoendervleis as jy so van bo-af uitkyk oor die dorpies vér onder in die laagte . Dit is asof jy die stilte om jou kan hoor , die ideale plek om te kom mediteer. G’n wonder die eertyse monnik-vlugtelinge het hul juis hier kom afsonder nie!
Elsass-wynland:
Die natuurskone Elsass-wynland lê in 'n smal strook van Frankryk aan die westelike oewer van die Ryn .
Die streek is veral bekend vir sy dorpies met tradisionele houtinleg-huise en muurbeskildering , kleurvolle balkontuintjies, lowerryke woudgebied en wingerd. 'n Reeks wyndorpies lê ingeryg langs die Route du Vin,
Die charimatiese spogdorpie Colmar is per trein bereikbaar vanaf Strasbourg en vandaar kring kontreibusse uit om jou te bring waar jy wil wees. Bring gerus 'n stuk of twee Betschdorf-keramiek saam as mooi herinnering van hierdie uitsonderlike deel van Frankryk met sy ou-Duitse karakter!
Como:
‘n Besoek aan Como is voorwaar ‘n ontrimpeling van jou siel.
Como-meer, is die derde grootste die noordelike Lombardiese mere in Italie, en lê soos ‘n stukkie saffier in ‘n ou gletser-skeurvallei. Mens bereik dit maklik per trein vanaf Milaan.
Como-dorp self is te voet verkenbaar en vanaf die kaai-promenade vertrek bote na oewerdorpies wat die een mooier is as die ander. So ’n rit bied ‘n intiemer kykie op die asemrowende villas en welige sub-tropiese plantegroei. Wisterias, en ander blomrankers kruip op teen klipmuurtjies ; kamelias en rhododendrons staan uitgedos om elke hoek!
Deur die gegote ystertralies sien mens momenteel die salm- of okerkleurige rykmanswonings met terrastuine , spuitfonteine en pragtige wit tuinbeelde .
Oor Como Mio kry ek hoendervleis ; ek sal ‘n maand lank daar kan verdwyn . Como, enige tyd in sonskyn, reën, of deinserigheid ! Die weer is bysaak, want elke weersomstandigheid verleen ‘n ander perspektief of sjarme aan die meer.
Die Sorrentynse skiereiland;
My geliefkoosde nesskopplek in die suide van Italië is Sorrento, vanaf Napels-stasie bereikbaar met die Circumvesuviana-treintjie. Sorrento is die hartklop van die skiereiland; hiervandaan vertrek veerbote na die nabygeleë eiland Capri, en bussies neem besoekers rond vir verkenning van die skiereiland-dorpies..
Te voet sien jy egter die dorp in al sy glorie en eenvoud. Die hoogliggende parktuin bied 'n mooi uitsig oor die kaai-bedrywighede van Marina Grande, die baaiplekke van Marina Piccolo, oor die beroemde Baai van Napels en Vesuvius, deinserig in die verte.
'n Menigte winkeltjies verkoop aanloklike porselein of houtinlegwerk, kamees en koraal en alerlei suurlemoen-produkte
Die Amalfi-kuspad word allerweë beskou as een van die mees natuurskone ritte in Italië. Eintlik skiet my se woordeskat tekort vir gepaste bekrywing van hierdie uitmuntende panoramiese kranspad-roete. Dorpies soos Positano en Amalfi klou hoog teen die kranse vas en onder lê die see blou en stil soos 'n dam.
Capri se Monte Solero is die kruin waarvandaan mens ver oor die see en die bekende Faraglioni rotse kan uitkyk. Die turkooisgroen water by Marina Piccolo se klipstrandjie lok jou om te gaan baai, sommer so tussen die kleurvolle geankerde bootjies.
Salzkammergut:
Sielsrus in die Salzkammergut!
Die Salzkammergut-vallei is 'n romantiese bergparadys met blougroen mere en oewerdorpies, genestel tussen die Oostenrykse Dachstein Alpe . Per bus, trein of motor vanaf Salzburg, is oewerdorpies soos Gmunden, St Wolfgang , St Gilgen, Bad Aussee maklik bereikbaar.
Veral Hallstatt is poskaartmooi en verdien 10 uit 10 vir ligging en natuurskoon. Die dorpie se onderstebo-weerkaatsing lê helder in die meer, die houthuisies is pragtig versorg en daar heers ’n rustige atmosfeer. Dis amper asof elke klank hier helderder is – die akoestiek tussen die bergwande is uitstekend.
‘n Soutmynbesoek, diep ondergronds, is ook ‘n spesiale bonus!
Heidelberg:
Ou Heidelberg in die Rynland is per trein en rivierboot bereikbaar. Die pragtige Duitse oustad langs die Necka-rivier hou ‘n spesiale romantiek in vir die besoeker - wie kan nou die Studenteprins-fliek uit ons jong dae vergeet?
Altstadt Heidelberg het een van die oudste universiteite in Duitsland wat dateer van 1386; deesdae is daar ongeveer 30 000 studente en heers ‘n aanvoelbare “gees”.
Vanaf Bismarckplein kan jy wandel langs die keisteen-voetgangerpad met die mooiste winkels en eetplekkies waar jy kan sit en luister na die middag se Glockenspiel en jou verlustig aan Duitse gebak.
Dan haas jy jou om met die Königstuhl Bergbahn op te ry na die ou Heidelberg Schloss. Bo van die ou kasteel af het jy ’n asemrowende uitsig oor die Neckar-rivier, antieke brûe en oorkantste digte groen woude. In die tuin van die kasteel het ons die fontein van ou ‘Vader Ryn’ raakgeloop - ’n antieke beeld half-liggende op ’n wynkruik wat aaneen vloei en spuit en nooit leegloop nie.
Fjordland:
Die Noorse fjordland is ’n asemrowende gebied van gletsers en tuimelende watervalle uit die hoë sneeubedekte graniet-gesteentes.Ver onder in groen valleie lê die pragtige fjordinhamme waarvoor Noorweê so bekend is.
Ek haal graag aan wat ek iewers in ’n reisbrosjure oor die Noorweegse fjordland gelees het: “No amount of anticipation and no photographs can ever prepare the traveler for the real thing!” Dit is inderdaad so - die stilte en die dramatiese natuurskoon laat ’n mens stil én stom.
Hoog bo by ‘n uitkykpunt het ons ’n ruk lank stilgehou sodat ons die asemrowende skoonheid van die Geiranger-fjord kon inneem. Geiranger was beslis die hoogtepunt van ons toer deur Noorweë.
’n Bootrit oor hierdie spieëlgladde meer, tussen die hoë skeurvallei het ’n fantastiese dag afgesluit. Hout-plaashuisies hoog in die berge, die Sewe Susters-waterval, ander mooi passasiersbote wat geruisloos verby ons oor die water gly, en fantastiese weerkaatsings op die gladde watervlak, het alles daartoe bygedra om hierdie besoek onvergeetlik te maak.
Cinque Terre
Suid van Genoa, langs die blou Liguriese kuslyn, ‘hang’ vyf dorpies hoog aan die rotskranse vasgeplak. Klankryke name soos Riomaggiore, Vernazza, Monterosa, Corniglia en Manarola, pas by die idilliese omgewing, vir my seker van die mooiste bestemmings in Italië. Die Cinque Terre is bereikbaar per hooflyntrein tussen La Spezia en Genoa.
Om al vyf pastelkleurige dorpies behoorlik te kan waardeer, is daar twee ander moontlikhede: vir energiekes is daar die krans-wandelpaaie wat dorpies verbind, vir luies is daar die veerbootjie van La Spezia . Beide opsies bied manjifieke panoramas oor die see en kuslyn!
As ‘ewige reisiger’ bly daar vir my steeds nog ‘n horison , ‘n nr 10-plek wat my naderwink - soos Taormina aan die voet van die Etna-vulkaan in Sicilië, Travemunde (strandoord aan die monding van die Trav-rivier in Noord-Duitsland, of vir oulaas dalk die Groot Muur van China …..
Wie weet? Die hoop beskaam nie.
My reistas staan weer eens afgestof en geëtiketteer. Dit staan oop in afwagting, soos ‘n voetsoldaat wat wag op die bevel. Daar’s nog plek vir ‘n paar nuwe etikette aan die binnedeksel!
