‘n Besoek aan Como voel altyd vir my soos ‘n ontrimpeling van my siel... Hier by my geliefkoosde plek sou ek en my dogters ná 25 jaar sedert ons eerste reis saam deur Europa, weer vir ‘n week lank reunie hou om my spesiale verjaarsdag te vier .
Die noord-westelike Lombardiese meergebied van Italië sluit onder andere in: die Como (Lario)-meer, Lago Maggiore en Garda. Teen die agtergrond van die sneeubedekte Voor-Alpe en Dolomiete wat die grense van Italië met Switserland en Oostenryk vorm, lê die mere soos stukkies saffier in ou gletser-skeurvalleie.
Indien ‘n mens op trein– of busvervoer aangewese is, kan hierdie drie pragtige mere maklik binne een uur vanaf Milaan bereik word. Mei-Junie is nog nie volwaardig toeristeseisoen nie; die meeromgewing is rustig en lowergroen. Die Italianers het so ‘n mooi woord vir hierdie lentegroen – Primavera.
My gunsteling-meer Como, in ‘n onderstebo Y-vorm, en die derde grootste van hierdie noordelike mere, is ongeveer 30 km lank en tot 5 km wyd, ‘n lang smal meer wat by die been van die Lecco-meer aansluit.
Hierdie oewerdorp het pragtige promenade-wandelpaaie, Lungo Lario Trento en Lungo Lario Trieste al langs die Giardini Publico tot by die Volta-tempel, opgedra aan Alessandro Volta van elektriese battery-faam. Verder langs hierdie promenade lê lieflike villas, soos Villa Saporetti en Villa Olmo , wat deesdae vir kuns-uitstallings aangewend word, soos dié van Bruegel tydens ons besoek.
Como-dorp self is maklik per bus of te voet verkenbaar; die hart van die dorp is ongeveer 2 vierkante kilometer. Enkele hoogtepunte wat ons by ‘n week-lange besoek ingesluit het, was die Santa Maria Maggiore 14de-eeuse Duomo langs die Broletto (eertydse stadshuis) en kloktoring wat saans met sononder die eenvoudige Ave Maria-aandlied uitbeier. Aan hierdie kerk is ‘n paar eeue lank gebou en daarom is die boustyl ‘n mengsel van Goties, Barok en Renaissance. In die gewyde stilte steek ons gou kersies op vir geliefdes tuis.
Ons het veral belanggestel in die Museo Didattico della Seta, oftewel die Italiaanse sy-tekstielfabriek waar ons die sy-weef proses van kokon tot pragtige sy-serp kon volg. Natuurlik moes ons inloer by verskeie chocolatrie’s en die kaashuis Casa de Parmegiano , asook die opelug-mark by Piazza Vittoria met tuisgemaakte pesto en ander ingelegde Italiaanse snoeperye!
Porta Torre is die poort deur die antieke ou stadsmuur wat die ou-stad van die nuwe skei.
’n Rattreintjie het ons vervoer na die bo-punt van die berg by Brunate waar ons op ‘n helder dag bo van die heuwel kon afkyk op die lieflike panorama van hierdie ou en nuwe Como: villas en tuine , hawebedrywighede en die mooiste meer-vergesig. Vir die energiekes wat meer aktief wil wees, is daar en maklike staproetes van een berg-gehuggie na ‘n ander.
Vanaf die Como-kaai regoor Piazza-Cavour vertrek bote na ‘n groot verskeidenheid oewerdorpies wat die een mooier wil wees as die ander. Busse karwei pendelaars ook langs die oewers op en af sover as wat jy wil reis. In die smal klipstraatjies skuur busse sentimeters by mekaar verby. Bus-bestuurders slaan soms selfs ‘n truspieëltjie op om dit te vergemaklik en vleg behendig deur tonnels en om skerp draaie. Ons moes maar klou en oë toeknyp!
So ’n rit bied egter ‘n intiemer kykie op die asemrowende villas en welige plantegroei. Wisterias, en ander blomrankers kruip op teen klipmuurtjies ; krismisrose, camellias en rhododendrons staan uitgedos om elke hoek! Deur die gegote ystertralies sien mens momenteel die terrastuine met spuitfonteine wat ‘n varsheid verleen aan die amper sub-tropiese omgewing. Pragtige wit tuinbeelde kyk uit oor die meer-panorama.Ons kameras werk oortyd soos wat ons hierdie mooi visuele herinneringe wil vaslê om tuis later weer daaraan te herkou.
‘n Driehoek veerbootroete verbind pragtige oewerdorpies met welluidende name Argegno, Lenno, Tremezzo, Menaggio, Varenna en Bellagio, wat terselfdertyd uitkruip teen die skuins helling en met toon in die water staan.
Wye waterkant-promenades lei om die dorpies en ons keuse van wandel-promenades en bootvervoer lê voor ons! Vanaf salm- of okerkleurige rykmanswonings lei trappies af tot in die water waar hul bootjies vasgemeer lê.
Vir my is die heel mooiste plekkie tydens my onlangse Junie-besoek die Villa Carlotta by Tremezzo met 150 spesies azaleas in volle blom! Ons ry onder andere ook verby Villa Balbianella met sy malse tuine wat ook oopgestel word vir besoekers in die somermaande.
Die veerboot hou ook stil by die onbewoonde klein eilandjie,Comacina, waar ons ‘n rustige uurtjie of so kon verwyl vir ‘n lekker koppie cappucino en rondstap.
By ‘n opelug-eetplekkie in Varenna eet ons gebakte Crèpe "asparagus e formaggio" onder ‘n kaaskombersie. Hier word dik warm sjokolade met ‘n teelepel geëet. Te heerlik dekadent vir 8 Euro! Dan durf ons die steil trappies bo na die hoogliggende kloostertuin van Villa Monastero aan vir ‘n asemrowende uitsig oor die spieëlgladde meeroppervlak wat af en toe geluidloos deur ‘n verbyvarende boot geklief word. Voëltjies kwetter in die plataan-lanings en dit aksentueer die stilte wat jou andersins omring.
Die dogters vat hier gou ‘n ‘dippie’ om af te koel in die glashelder water. Bellagio , allerweë beskou as die pêrel van Como weens sy unieke ligging, lê op die punt waar die twee bene van die Lecco- en Lariomere van mekaar skei.
’n Breë kliptrap lei ons na die mooiste , duurste winkels wat ‘n verskeidenheid Italiaanse spogkuns verkoop – die pragtige Patrizia-syserpe, en duurste leer, porselein of antieke keramiek. Ons kyk ons versadig en knip maar weer ons beursie radeloos toe! Wilskrag?!
‘n Meer bekostigbare tydverdryf is die Euro 6 besoek aan Villa Meltzi se pragtige waterkanttuine en dié van Villa Serbeloni wat tans die hoofkwartier van die Rockefeller Stigting is. Ons stap tot by Punta Spartivento, die uitkykplek waar die Como-meer se drie ‘bene’, in ‘n omgekeerde Y-vorm bymekaarkom.
So ‘n bus-veerboot-bus sirkelroete gee ons weer die geleentheid om met die anderkantste oewer langs terug te ry om nog meer asemrowende wegsteek-plekkies te ontdek.
Pryse kan interessantheidshalwe genoem word in Euro (Euro 1 ongeveer R10), ‘n Mens betaal 0.50 Euro vir toiletgeriewe, Euro 1 busgeld in die dorp vir 60 min., Euro 3 na meerdorpe verder weg en Euro 6 per veerboot eenrigting na genoemde dorpies, of Euro 25 vir ‘n dagkaartjie met alle stilhouplekke. Koffie of bier sal jou Euro 3 uit die sak jaag en ‘n pasta van jou keuse , ongeveer Euro 8.
Oor Como Mio kry ek hoendervleis ; ek sal ‘n maand lank daar kan verdwyn, elke dag se voorraad by ‘n klein mercato gaan uitsoek: ‘n tros van vyf vars rooi tamaties, skyfies salami, prosciutto en ‘n verskeidenheid stukkies kaas. Appelkose en vars vye lê ‘n hele hand vol! By die gelateria kon ons ons elke dag aan ‘n ander geur roomys verlustig!
Como in sonskyn, reën, of deinserigheid – die weer is bysaak – elke weersomstandigheid verleen ‘n ander perspektief of sjarme aan die meer.
Uitstappies vanaf Como is ook moontlik. Stresa aan die Maggiore-meer, het ‘n sagter Alpe-silhoeët Voorheen was dit die speelplek van welgesteldes, maar deesdae heelwat meer besadig en bekostigbaar.
Die groot aantrekkingskrag van hierdie meer is die drie Borromese eilandjies, Isola Bella, Isola dei Pescatori en Isola Madre, elkeen met sy eie bekoring van “hangende” terrastuine, spog-villas , kunshandwerkstalletjies en buitelugkafeetjies aan die waterkant wat ‘n dagbesoek die moeite werd maak. Elke smal gangetjie lei na ‘n ander interessante eetplekkie of uitsighoekie. Die skoonheid in eenvoud is vir ons opvallend – ‘n swaar-dragtige lukwartboom, ‘n pot ligpienk azalea in volle blom, die mooiste malvas denkbaar op ‘n vensterbank met groen luike wat gul oopstaan. Niemand is haastig of ongeduldig nie, niemand roep of praat hard nie.
Ver agter lê die Alpe in skakerings van blou , met die heel agterstes in ‘n sneeukappie gehul. Ons praat nie veel nie , ons absorbeer die aromas en ambience soos ‘n spons en tel net al ons seëninge!
Heelwat verder ooswaarts lê Garda-meer, die grootste van die Lombardiese mere. Met die dorpie Desenzano (wat op die hoofspoorlyn Venesië toe lê) as toegangspunt, kan jy ook hierdie meer jou nesskopplek maak vir ‘n week lank sonder om verveeld te raak of versadig te voel van visuele genot! Sirmione op die punt van ‘n skiereiland-tepeltjie, Limone ver noordwaarts langs die oewer, is welluidende name van besoekpunte.
Besienswaardighede langs hierdie Gardone Riviera wissel van ou fortkastele, soos die Rocca Scaligera en die Catullo-grotte (‘n ou Romeinse spa en argeologiese museum). ‘n Klein treintjie, Il Trenin, vervoer mens na en van die ruïnes. In die skadu’s van groot plataanbome waarin wildekanaries hulself tuismaak, kon ons ons lekker Italiaanse espresso sit en drink en verbygangers bekyk. Na die sentrale plein word sommer as centro storico verwys.
‘n Veerbootkaartjie van Navigazione Lago di Garda vir ‘n dag lank (Euro 25), behoort jou by ‘n hele paar van die afstapplekkies te bring waar jy langs die lungolango meerpromenades die belle viste (uitkykplekke), water-aktiwiteite , mooi tuine en villas kan besigtig.
Drie kilometer buite Riva del Garda kan die Cascata Verona-waterval , wat die 110 meter-diep ravyn oor derduisende jare uitgekalwe het, besoek word vir natuurwandelings. Twee of selfs drie weke kan maklik opsygesit word vir ‘n besoek aan die Lombardiese mere sonder om ooit een dag verveeld te voel; Milaan, Venesië en Verona is binne bereik op die treinroetes, as jy sou wou wegbreek vir meer kulturele besigtiging.
Die laaste dag maak ons gou ‘n lysie van ons nuwe Italiaanse woordeskat. Binne ‘n kort tyd het ons maklik 200 woorde geleer lees en ons kan dit selfs reg uitspreek!
Op pad terug Kaap toe sien ek ‘n SAL slagspreuk op die koffiebekertjie: U Kuhamba, Kukubona – overgesetzynde: “reis maak jou oë oop”.
Reis dus gerus na Como…..!
No comments:
Post a Comment